- spękać
- spękać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os dk VIIIa, spękaća, spękaćają {{/stl_8}}{{stl_7}}'pęknąć w wielu miejscach, popękać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stary budynek spękał. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spękać
Look at other dictionaries:
spękać — dk I, spękaćka, spękaćał rzad. «popękać, potrzaskać» Ziemia spękała od suszy … Słownik języka polskiego
spękanie — n I 1. rzecz. od spękać. 2. lm D. spękanieań «pęknięcie, rozpadlina» Spękania skał. Spękania na pniu drzewa … Słownik języka polskiego
spękanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. m III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. spękać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spękanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. m III, lm D. spękanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} o jednym z wielu miejsc, w którym coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
